İran, İslam dünyasının kavşağında bulunmaktadır. Orta Doğu’yu, Kafkaslar’ı ve Orta ve Güney Asya’yı oluşturan İran, coğrafi konumunun faydalarını ve risklerini dengeleyebilmek için mücadele vermektedir. İran’ın merkezi, Batı Zagros Dağları’nda bulunmaktadır. Bu güvenli coğrafyadan Pers İmparatorluğu doğmuş ve İran’ın dağlık topoğrafyasına; önce Elburz Dağları’na ve Güney Zagros Dağları’na, daha sonra da İran Platosu’nun büyük bir kısmına yayılmıştır. İran’ın başlıca coğrafi hedefi, pek çok sınırından gelebilecek tehlikelere karşı kendini korumaktır. Araplar, Moğollar ve Türkler, eski Pers İmparatorluğu’nu farklı dönemlerde ele geçirmişlerdir. Bu da Pers İmparatorluğu’nu, toprakları üzerindeki kontrolünü her fırsatta arttırmaya ve merkez bölgesini başka bir tampon bölge kurarak korumaya itmiştir. Zirvede olduğu dönemde Pers İmparatorluğu, Doğu Akdeniz’den Hindukuş Dağları’na kadar uzanmakta idi. Yani günümüz Avrupa’sı ile Asya’sını birbirine bağlamaktaydı. Pers İmparatorluğu’nun etkileri bugün bile görülmektedir. İran’ın Lübnan’da Hizbullah’ı, Şam’da Esat rejimini, Irak’ta ise Şii hükümeti desteklemesi bu etkiye bir örnektir. İran aynı zamanda kendi bünyesinde bulunan birbirinden farklı dilleri ve etnik grupları da kontrollü bir biçimde birleştirebilmek için çabalamaktadır. Ancak bu süreç, ülkenin zorlu arazilerinden dolayı engellenmektedir. Günümüzde Tahran’ına zengin hidrokarbon rezervleri yardımcı olmaktadır. İran, Dünya’daki en büyük dördüncü petrol rezervlerine ve en büyük birinci doğal gaz rezervlerine sahiptir. 20. yüzyıldaki İngiliz, Amerikan ve Rus çıkarları, İran’ın sadece stratejik coğrafi konumunu kontrol altına alabilmek için değil, aynı zamanda İran’ın önemli enerji kaynaklarını da ele geçirebilmek için mücadele etmişlerdir. Günümüzde enerji kaynaklarına olan eğilim İran’ı, Hürmüz Boğazı’nı güven altına almaya ve, merkez bölgelerini dış tehlikelerden koruyabilmek için, Basra Körfezi’nde etkisini arttırmaya itmiştir.
