Almanya’da Sivil Toplum Kuruluşları (Sendikacılık – Süper Sendika DGB) – 3. PARÇA

1. Parça için bakınız:  https://www.siyasalhayvan.com/almanyada-sivil-toplum-kuruluslari-1-parca/

2. Parça için bakınız: https://www.siyasalhayvan.com/almanyada-sivil-toplum-kuruluslari-dernekler-2-parca/

3 – PDF – Üçüncü Bölüm – Almanya’da Sendikacılık

(ÜÇÜNCÜ PARÇA)

(NOT: Bu çalışma parçalar halinde paylaşılmakta olup, kaynakçası son bölüm ile birlikte verilecektir.)

2.2. Almanya’da Sendikacılık

Almanya’da DGB – Alman İşçi Sendikaları Federasyonu en önemli ve egemen üst kuruluş olarak sendikalı işçilerin %85’inden fazlasını temsil eder. Ancak Almanya’da DGB’nin yanı sıra inanç ve statü (memur) temelinde ayrışmış DBB – Alman Kamu Çalışanları Federasyonu ile CGB – Hıristiyan İşçi Sendikaları Federasyonu gibi küçük ölçekli diğer üst örgütler de bulunmaktadır (Sapancalı, 2007: 6). Burada da görüldüğü gibi en büyük Alman sendikası olarak DGB karşımıza çıkmaktadır. DGB, 8 farklı sendikanın birleşmesinden ortaya çıkmış büyük bir sendika olduğu için çalışmaya örnek olarak alınıp incelenen sendika olmuştur.

Almanya’da bazı sendikaların birleşmeleri “süper sendika” olarak adlandırılan ekonomide geniş bir alanı kapsayan büyük ölçekli sendikal örgütlerin oluşumuna yol açmıştır. Avrupa’da sendikal birleşmelerin en yoğun yaşandığı ülkelerin başında Almanya gelmektedir. Doksanlı yılların ortalarından itibaren Almanya’da önemli sendikal birleşmeler gerçekleşmiştir. Bunun sonucu olarak sendikal yapı değişmiş, Alman Sendikalar Konfederasyonu DGB’nin üye sendika sayısı 1990’lı yılların başında 16 iken 2005 yılında 8’e düşmüştür. Almanya’da birleşmeler üç büyük sendika içinde gerçekleşmiştir. İlki metal iş kolunda IG Metall’le yapılan birleşmelerdir. İkinci birleşme bloğu ise kimya iş kolunda IG Chemie etrafında olmuştur. Üçüncüsü ise hizmet sektöründe Birleşik Hizmetler Sendikası olan Ver.di içerisinde gerçekleşmiştir. 2001 yılında hem kamu hem de özel sektörde çalışan 3 milyonun üzerinde hizmet işçisinin üye olduğu beş büyük sendikanın birleşmesi ile ortaya çıkmıştır. Böylece Ver.di Almanya’da sendikaların yeniden yapılanması konusunda çok ciddi bir öncülük yapmıştır. Bu üç örgüt Almanya’nın en güçlü sendikaları konumundadırlar (Sapancalı, 2007: 15-16).

2.2.1. Almanya’da Sendikal Hareketin Ortaya Çıkışı

Almanya’da sanayileşme hareketi, siyasal birlik problemleriyle de birleşince, Avrupa ülkelerine göre daha geç kalarak gerçekleşmiştir. 1848 Devrimi ülkede sendikal hareketin canlanmasına zemin hazırlamıştır. 31 işçi örgütü ile 3 işçi komitesi delegelerinin katıldığı bir işçi kongresi toplanmış, kongre sonucunda ise ilk siyasi işçi örgütü olan “İşçi Kardeşliği” oluşturulmuştur. Ancak 1848 Devriminin başarısızlığa uğraması üzerine 1854 yılında tüm sosyalist ve komünist görüşlü sendikalar kapatılmıştır. 1860’lı yıllarda ise siyasal hareketlilik ile birlikte gerek 1859 yılında kurulan “Alman Ulusal Birliği” gerekse liberal görüşü benimseyen “İşçi Eğitim Birlikleri” işçilerin siyasi faaliyetlere katılmalarını sağlamak için yoğun çaba harcamışlardır. Aynı yıllarda Ferdinand Lasselle’nin görüşleri doğrultusunda 1863 yılında “Alman İşçileri Genel Birliği – ADAV” kurulmuştur. Lassalle’nin amacı, işçilerin siyasi gücü ele geçirmeleri ve üretim kooperatiflerine dayalı bir toplum düzeni oluşturmalarıdır. Lassalle’nin yanı sıra Karl Marx’ın da Alman işçi hareketini etkilediği görülür. Alman İmparatorluğu’nun 1871 yılında Bismark tarafından çıkardığı “Sosyalizm Yasası” sendikaların gelişmesini önemli ölçüde ve olumsuz anlamda etkilemiştir. Bismark sendikaları hedef almadığını söylediyse de çok sayıda sendika kapatılmış, faaliyet içinde olanlar cezalandırılmıştır. Yasaya rağmen işçiler eğitim dernekleri, uzmanlık örgütleri adı altında bir araya gelmişler, Ruhr bölgesinde başlayan maden grev hareketleriyle diğer bölgelerden de madencilerin desteklerini almayı başarmışlardır. 1890 yılında Sosyalizm Yasasının yürürlükten kalkmasından sonra sendikal tarihte yeni bir dönem başlamıştır. 1913 yılında Alman sendikaları gerek üye sayıları gerek mali yönden oldukça önemli bir güce ulaşmışlardır. Bu tarihte hür sendikalar 2.5 milyon, Hıristiyan sendikalar 340 bin, liberal sendikalar ise yaklaşık 105 bin üyeye sahip bulunmaktadırlar. Birinci Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine Alman sendikaları arasında ulusal dayanışma düşüncesi ağırlık kazanmaya başlamıştır. Sendikalar devletin sendikal faaliyetleri yasaklayacağı endişesi ile savaş sırasında devlete destek olma eğilimine girmişlerdir. Bu amaçla grevler sona erdirilmiş, sendikalar işçilerin gıda ihtiyaçlarının karşılanması, savaş mamullerine yardım edilmesi gibi yeni sorumluluklar yüklenmişlerdir. Bu durum sendikaların kamu organları tarafından kabul edilmesini sağlamıştır. 1917 yılından sonra ise sendikaların desteği dışında kötüleşen koşullara bağlı olarak çeşitli grev hareketleri gündeme gelmiştir (Özkiraz ve Talu, 2008: 112-113).

Aradan geçen sistem denemeleri, İkinci Dünya savaşı ve öncesindeki Hitler rejimini bir yana bırakıp daha yakın zamanlara gelirsek. Doğu ve Batı Almanya’nın birleşmesinden hemen sonra sendikalar, Doğu Almanya’dan kaynaklanan kitlesel büyüklükte üyelikler edindiler. Doğu Almanya işçileri, kitleler halinde Batı Almanya’daki sendikalara katıldılar ve ana örgüt olan DGB’nin üyeleri oldular. Bununla birlikte eski Doğu Almanya’da işsizliğin artması, birçok üyenin üyelikten ayrılması anlamına gelmekteydi ve günümüzde Alman sendikal hareketin toplam üye sayısı birleşme öncesindeki üye seviyesinden daha düşük bulunmaktadır. Her ne kadar Almanya’da bir sendikal yoğunluk azalışından bahsetmek mümkünse de Alman sendikaları hala “dünyanın en güçlü sendikalarıdırlar” ve bu sendikalar hala sadece Alman toplumu üzerinde değil Avrupa’nın geri kalan kısımları üzerinde de çok güçlü etkilere sahip öncü sendikalardır (Jensen, 2006: 10 – 11).

2.2.2. Alman Sendikalar Birliği (DGB)

Çalışmanın bu bölümünde sendikacılık için Almanya’nın en güçlü sendikası olan DGB ve çatısı altındaki 8 sektörel sendika anlatılacaktır. Bu anlatım için yine bu sendikaların diline başvurulmuş ve anlatım açıklayıcı olmaktan ziyade tanıtıcı bir kimlik kazanmıştır. Bu tanıtıcı dili ise, her sendikanın kendisine kulak vererek yapmak doğru bulunmuştur. Sendikaların kendi web sitelerinde, kendilerini nasıl tanıttıkları belki de onları daha iyi anlamanın en iyi yoludur.

DGB, Almanya ve uluslararası arenada oldukça güçlü bir sendikalar birliğidir. Çatısı altında sekiz adet sendika ile birlikte çalışmakta ve bir nevi onların ortak dilinin sözcüsü olmaktadır. Dayanışma ve iş birliğinin güçlü bir örneği olarak çalışma koşullarının ve maaşların eşit bir biçimde dağılması gerektiğini savunmaktadır. İnsanların memleketi, saç rengi ve cinsiyeti gözetilmeksizin eşit şartlarda muamele görmesi gerektiğine inanır.

DGB ulusal ve uluslararası sendika hareketlerinin temsilcisi aynı zamanda üye sendikaların da politik sesidir. 6,2 milyon organize edilmiş işçiyle birlikte dünyanın en büyük sendikalar birliği konumundadır.

DGB prensip olarak bir bütün halinde hareket eden sendikacılık hareketidir. Üye sendikalar gibi çoğulcu ve bağımsızdır. Politik anlamda hiçbir şekilde duyarsız değil, net bir pozisyona sahiptir ve işçilerin içinde bulundukları koşullar ile yakından ilgilidir.

Uluslararası alanda DGB, Avrupa Sendikalar Birliği (EGB) ve Uluslararası Sendikalar Birliği ile birlikte çalışır. Aynı zamanda Alman sendikacılık hareketlerini temsil etmekte ve bu yolla Avrupa Birliği, Birleşmiş Milletler gibi kuruluşlarla iletişim kurabilmektedir.

DGB sendikaların sesi olarak büyük öneme sahiptir. Karar alma mekanizmalarının, siyasi partilerin ve derneklerin karşısında güçlü konumdadır. Toplu sözleşmelerden ziyade koruma ve koordinasyon görevlerini üstlenmiştir. Aşağıdan yukarıya başlı başına demokratik bir yapılanmadır. Sekiz üye sendikasının çatısını oluşturmaktadır.

İlk yönetmeliklerini kuruluş kongresinde 13 Ekim 1949 tarihinde München’de oluşturulmuştur. DGB kongresi sendikanın en büyük kuruludur. Günümüzde sekiz üye sendikası kongrede bir araya gelmiş olan 400 delegesi ile birlikte sonraki yıl için strateji belirlemektedir (www.dgb.de).

Bu noktada DGB’nin yapısını daha iyi anlayabilmek amacıyla aşağıdaki tabloların incelenmesinde fayda bulunmaktadır.

Aşağıda DGB’nin güncel kaynaklardan alınan 2013 yılı verilerine göre tablo haline getirilmiş; üye sayıları, çalışanları ve memurları hakkında bilgilere yer verilmiştir. Bu tablolardaki veriler, 8 üye sendikaya dağılımları gösterilerek ve kadın – erkek oranlarıyla birlikte ele alınmıştır

Tablo 1: Alman Sendikalar Birliği ve Kayıtlı Sekiz Sendikanın Üye Sayıları ve Yüzdesel Dağılımları (dgb.de).

Tablo 2: Almanya’da DGB’ ye kayıtlı sendikaların çalışanları(dgb.de).

Tablo 3: DGB’ye kayıtlı sendikalara üye memur sayıları (dgb.de).

DGB hakkında verilen özet niteliğindeki tanıtıcı bilgiler ve tablolardan analiz edilebilecek mevcut yapısından sonra, şimdi DGB çatısı altındaki sendikaları tanıtmakta fayda vardır.

2.2.2.1. IG BAU (Çalışma, Yaşam ve Eşit Haklar Sendikası) 

“Başkanlığını Robert Feiger’in yaptığı sendika, misyonunu şu şekilde belirtmektedir: “Sendika içeride ve dışarıda temsil edilecektir. Federal yönetimle ve örneğin uluslararası bir örgüt olan Birleşmiş Milletler ile iletişim kurulacaktır. Meslek eğitimi dışında bütün politik görevler dikkate alınacaktır. Alman sendikalar birliğini, federal yönetim kurulunda düzgün bir biçimde temsil edilecektir.”

IG BAU, hukuksal zemini oldukça kuvvetli olan bir sendikadır. Bu sendikanın faaliyetleri yalnızca çalışma esnasındaki işçileri değil aynı zamanda bu işçilerin işten çıktıktan sonraki hayatlarını da garantiye alacak niteliktedir.

IG BAU çalışanlara hukuki anlamda da yardımcı olmaktadır. Geçtiğimiz yıl içerisinde çalışanlara 85.701 alanda destek ve öneride bulunmuştur. Bunlar işten çıkarılma, istifa etme, sicil karnesi, uzatılmış veya hiç ödenmemiş maaşlar, emeklilik parasının hesaplanması, kaza masrafları gibi alanlarda danışmanlık hizmeti olarak kendisini göstermektedir.

Çalışanların hakları hususunda oldukça dikkatli ve ilgili bir biçimde çalışmakta olan sendikanın, ilgilendiği alanlardan biri de çalışanların işveren ve firma ile olan iletişimleri olmuştur. Bu konuda da uyum sağlanması konusunda çalışmalar yapmaktadır.

Toplu iş sözleşmesi çalışma koşullarını ve maaşları garantilemektedir. IG Bau, bölgesel olarak da doğru sözleşmeler ve birlik olma konusunda önerilerde bulunmaktadır. IG Bau bir yıl içerisinde 600 iş sözleşmesi yapmaktadır. Hazırladıkları sözleşme taslaklarında kurallar, sözleşme metni, yasalara uygun bir biçimde ve firmaya yönelik yapılmaktadır.” (www.igbau.de).

2.2.2.2. IG Metall (Metal Sendikası)

“IG METALL Almanya’nın ve Avrupa’nın en büyük sendikasıdır. Oldukça güçlü, kültürel değerlerin bilincinde olan, modern bir sendikadır. Başkanlığını Detlef Wetzel’in yaptığı sendikanın kuruluş tarihi 1 Eylül 1949’dur. Merkezi ise Frankfurt’ta bulunmaktadır. Güncel istatistikler göz önüne alındığında 2.265.859 üyesi bulunduğu görülmektedir ki gücünü de buradan almaktadır.

İlgilendiği alanlar/branşlar: Metal ve elektronik, çelik, tekstil ve giyim, tahta ve plastik, enformasyon ve komünikasyon olarak karşımıza çıkmaktadır.

IG METALL in üye olduğu sendikalar: Alman sendikalar birliği, Avrupa Metal Sendikalar Birliği, Uluslararası Metal Sendikalar Birliği, Uluslararası Tekstil, Giyim ve Deri Çalışanları Birliği, Uluslararası Yapı ve Ahşap Çalışanları Birliği.

DGB çatısı altındaki en büyük sendika olarak dikkat çeken IG Metall, çalışanların çalışma koşulları, hakları, istekleri, beklentileri gibi konular üzerinde hassasiyetle durmaktadır.

Yaklaşık 2500 kişi IG Metall bünyesinde çalışmaktadır. Bunlar; sendika sekreterleri, kayıt tutanlar, kontrolcüler, mesleki eğitimlerini IG METALL bünyesinde yapanlar olarak sayılabilir. Birçok mezun, IG METALL de eğitim programlarına katılmaktadırlar. Bu mezunlar genel olarak hukuk, sosyal, ticaret mezunları, pedagoglar, psikologlar, gazetecilerden oluşmaktadır.” (www.igmetall.de).

2.2.2.3. IG BCE (Endüstri Sendikası: Madencilik – Kimya – Enerji)

“Modern bir sendika olarak IG BCE kendisini, elbette bir para makinesinden daha fazlası, diye tanıtmaktadır. İş hayatında işçinin yaşamış olduğu baskı, stres ve geleceğe yönelik olan kuşkulardan kurtulması için çaba göstermektedirler.

Demokratik bir yapılanma olarak göze çarpan IG BCE, farklı fikirlere önem vermektedir. Sendikanın bir parçası olarak herkes, fikirlerini rahatça paylaşabilir. Bunun için de gençlik kolları benzeri bir çalışma grubu da bulunmaktadır. Sendikada kısa zamanda birçok kişi tanıma imkânı da oluşmakta olup, böylece amaca uygun birliktelikler doğmaktadır. Sendika aynı zamanda kendi eğitim alanlarında, seminerler ve günler düzenlenmektedir. Buralarda kişiler kendilerini daha iyi ifade edebilme ve geliştirebilme şansı elde etmektedirler.

IG BCE; firmalar, dernekler ve politik birimlerle diyaloğa geçerek endüstri lokomotifi olan Almanya’nın dönüşüm/gelişim imkânı bulacağını savunmaktadır. Enerji’nin gelecekte de çok önemli olacağını vurgulamak amacıyla sloganları “Geleceğin Sendikası”dır. Sendika madencilik, kimya ve enerji sektörlerini kapsamaktadır. Almanya’da madencilik denildiği zaman akla ilk gelen taş kömürüdür. Fakat yerli linyit kaynakları da endüstri sanayisi için oldukça önemlidir. Alman kimya endüstrisinin firma sayıları yaklaşık 1.600, çalışan sayıları ise 305.000 civarındadır (ülke sınırları içinde). Eczacılık sektörünün de işin içine girmesiyle sayıları 410.000 civarında çalışanı bulmaktadır. Kimya ve eczacılık sektörü 2012 senesinde 178 milyar Euro kaydetmişlerdir. Bu rakamlarla, Almanya dünyanın en büyük ihracatçısı konumundadır.

Alman enerji sektörüne bakıldığında yaklaşık 120.000 çalışan bulunmaktadır (ülke sınırları içinde). Enerji sağlama 2010 senesi verilerine bakıldığında %23,7 oranında linyitten, %22,6 oranında nükleer enerji, %18,7 kömürden, %16,5 yenilenebilir enerji, %13,6 doğalgaz, %4,9 diğer kaynaklardan sağlanmaktadır.” (www.igbce.de).

2.2.2.4. EVG (Tren Yolları ve Trafik Birliği)

            “Tren yolları ve trafik sendikası 30 Kasım 2010 tarihinden bu yana bulunmaktadır. Söz konusu tarihte TRANSNET adlı sendika kendi tüzüğünü ve ismini değiştirmiş ve GDBA isimli trafik sendikası ile birlikte EVG adı altında birleşmişlerdir. Birbirleri karşısında yer alan GDBA ve TRANSNET sendikaları 2005’te ortak hareket etme kararı almış ve ardından bir araya gelme kararı alarak 2010 tarihinde EVG’yi oluşturmuşlardır. İki sendikanın da amacı ortaktır ve bu da birleşmeyi sağlayan en büyük etkendir. 1 Ağustos 2005 tarihinden itibaren TRANSNET (trafik sendikası) ve GDBA ortak çalışarak, işverenlerle alakalı müzakereler ve grev konularını birlikte yürütmüşlerdir.

EVG’nin anlamı, tren yolları ve trafik sendikasıdır. Tren yolları da kuşkusuz trafiğin bir parçasıdır. EVG bünyesinde ortak tarifeler ve fiyatlandırmalar belirlenmekte olup, eyaletler çapında farklı uygulamalar olsa da, halk lehine bir standart sağlanmaya çalışılmaktadır. EVG Alman sendikalar birliği DGB’nin bir parçasıdır.

EVG üyelerinin büyük çoğunluğunu otobüs şoförleri, gemi kaptanları ve klasik makinistler oluşturmaktadır. Bu üyelerin büyük bölümü TRANSNET sendikasından katılanlardan meydana gelir. Almanya ulaşım sektöründe tren yolları büyük bir öneme sahip olmakla beraber, sendika ulaşımın diğer alanlarında da söz sahibi olmak istediğini belli eden sosyal politikalar gütmektedir.” (www.evg-online.org).

2.2.2.5. GEW (Eğitim ve Bilim Sendikası)

“GEW, Eğitim ve bilim sendikası olarak eğitim alanlarının hemen hepsinde faaliyet yürütmektedir. Sendika; pedagog ile aile arasındaki ilişki, çocukların daha kaliteli eğitim alabilmesi, eğitim sürecinin bütün bir yaşama yayılabilmesi, mesleki eğitimin iyileştirilmesi ve gerekli özenin gösterilmesi konularında çalışmalarını sürdürmektedir. Çalıştıkları eğitim seviyelerine ve politikalarına bakılacak olursa:

• Anaokulları: Çocuklar, aileler ve pedagoglar arasındaki doğru bilgi akışının önemi vurgulanmaktadır.
• Okul: Her çocuk eşit haklara sahiptir ve okula girdiği andan itibaren tüm yaratıcı yapısını yansıtabilmelidir. Bu sayede zihinsel gelişimi daha hızlı gerçekleşecektir. Çocuklar eşit şartlara sahiptir.
• Gençlere yardım: Gelişimleri esnasında çocuklara sosyal ve psikolojik alanlarda da yardım edilmesi ve desteklenmesi gerekmektedir. Okulda bulunan pedagoglar sayesinde bu destek ve yardım gerçekleştirilebilir.
• Mesleki eğitim: Meslek eğitimi sendikaların ana konusudur diyebiliriz. Bu yüzden mesleki eğitim alanında da bir sendika oluşturulmuştur.
• Bilim: Araştırma ve yüksekokullar arasında bir reform sürecinden bahsedilmektedir. Bilim ve araştırmanın hâkim olduğu bir eğitim sistemi hedefler arasındadır.
• Eğitimin devam ettirilmesi: Eğitim sürecinin devam ettirilmesi Alman toplumu ve GEW sendikası açısından oldukça değerlidir. Gerek dil öğrenme gerekse kendi mesleğinde ilerleme konusunda hassas davranılmaktadır.

Alanları karşımıza çıkmaktadır.” (www.gew.de).

2.2.2.6. NGG (Gıda Tüketimi Sendikası)

1865 yılında kurularak Almanya’nın en eski sendikası olma özelliği taşımaktadır. Hedefleri çalışma ve yaşam koşullarını iyileştirmek olarak karşımıza çıkmaktadır. Sendikaya göre, önemli olan işçilerin yalnızca kazançları değildir, aynı zamanda tatil süreleri, dinlenme süreleri de önemlidir.

NGG kendi misyonunu şu şekilde ifade etmektedir: “İşsizlik ile mücadele etmek.”  Bu aslında genel anlamda sendikaların politikasıdır.

İş saatlerinde azaltmaya gitmek, işçinin kazanacağı miktarın düşmesi anlamına da gelmektedir. Bu da oldukça olumsuz sonuç doğurmaktadır.

Bu noktada diğer misyonları da ortaya çıkmaktadır: ”Yaşam standartlarının iyileştirilmesi, ücretlerin adil seviyelere çıkarılması, çalışma saatlerinin düzenlenmesi, işten çıkarmaya karşı koruma, iş garantisi, kadın-erkek eşitliği, eşit haklar, meslek ve aile yaşantısının uyumlulaştırılması için çalışma, mesleki eğitimin sürekliliği, sağlık ve sigorta alanında istikrar sağlanması.” (www.ngg.net).

2.2.2.7. GD Polizei (Polis Sendikası)

“Polis sendikası 14 Eylül 1950 senesinde Hamburg’da kurulmuştur. GDP yaklaşık 174.000 üye sayısı ile organize olmuştur. Merkezi bugün Berlin’dir.

1978 senesinden beri alman sendikalar birliğine üyedir. Avrupa da ise GDP Avrupa Polis Sendikalar Birliğine (euroCOP) üyedir.

Polis sendikasının hedefi: Mesleki, toplumsal, ekonomik, ekolojik, sosyal anlamda çalışanları ve daha önce çalışmış olan polisleri temsil etmek ve eğitmektir. Özellikle çalışma alanlarında ve hakları konusunda iyileştirmeler yapma hedefiyle çalışmaktadır.” (www.gdp.de).

2.2.2.8. Ver.di (Birleşik Hizmetler Sendikası)

“Üyeleri arasında 1000’den fazla meslekte faal olan büro çalışanları, serbest meslek sahipleri, memurlar ve üniversite öğrencileri bulunmaktadır. Bu üyeler hizmet sektöründe, hizmet sektörüne yakın sanayi dallarında, eğitim, sanat veya kültür sektöründe ya da medyada çalışmaktadırlar. Ver.di sendikal çabasının hedefi: emek dünyasında dayanışma ve adaleti gerçekleştirmek olarak dile getirilmektedir. Üyeleri faaliyetlerini 13 ayrı meslek alanında yürütmektedirler ve her iş alanında, üyelere yardımcı uzmanlıklar kurulmuştur.

Ver.di üyesi sayısı 2 milyondan fazladır. Sendika çalışanlarının çalışma koşullarını güvence altına almakta, iş yerlerinin kapatılmaması için mücadele etmekte, sosyal ve adil bir ortam için çalışmaktadır. Ver.di bu amaçlar çerçevesinde toplu sözleşme görüşmeleri yapmakta, işçi ve kamu personeli temsilciliklerine danışmanlık hizmeti vermekte ve bunun yanında gerek ulusal gerekse uluslararası alanda lobicilik yürütmektedir. Siyasetten istenen ise, toplumun en geniş tabakaları için barış, güvenlik ve refah sağlanabilecek bir ortam olarak dillendirilmektedir.

Sendikaların güçlerinin üye sayıları ve mali kaynaklarından geldiği bilinmektedir. Bu noktada üye sayısı hafife alınmayacak büyüklükte olan Ver.di, aidat ödemelerinde de adil bir yaklaşım sergileyerek ücrete göre yüzde bir oranında aidat almakta, iş görmeyenlerin aidatlarını da daha düşük tutmaktadır.

Siyaset alanından talepleri ise; çalışma hakkı, iyi çalışma ve meslek öğrenme koşulları, adil ücret, eşit işe eşit ücret, kabul edilebilir asgari ücret, hem iş hem aile hayatını beraber yürütebilme olanakları, adalet sağlayan toplumsal ortam, dayanışmalı sağlık politikası vb. olarak sayılabilir. Bunun yanında sendika olarak işyerlerinde de; yönetime katılma, eşitlik ve takdir gibi talepleri dile getirmektedir.

İşverenlerle olan anlaşmazlıklarda üyeleri yanında hukuksal danışmanlık ve uzmanlık desteğiyle bulunan sendika, grev sırasında da ücret alamayan üyelerine maddi destek vermektedir. Sendika da, mesleki eğitim ve geliştirme uygulamalarının yanında, hukuksal farkındalık için faaliyetler de yürütülmektedir.” (www.verdi.de).

– Uygar TUL –