Türkçe Çeviri
Hukuk bölümünde okuyan bir öğrenci olarak, sığınma arayan biriyle bir röportaj gerçekleştirdim. Bu kişi, “S” harfi ile belirtilen soruları takiben “C” harflerinde cevabını, kim olduğunun bilinmesini istemeyerek yanıtladı.
Görüşmede ilk olarak devlet güçlerinin suistimal etmesiyle, oligarşik örgütlenmeler vasıtasıyla işlenen suçlara dikkat çekilmekle beraber, Batılı bir bakış açısıyla algılanan anlaşmazlıkların uluslararası etkilerine de değinilmiştir:
S: Şu anki statünüz nedir ?
C: “Sığınma arayan (asylum seeker)”.
S: Bu statü ne anlama geliyor ?
C: Fransa’da korunma arıyorum.
S: Peki bu statü resmî olarak neyi ifade ediyor ?
C: Mevcut durumda, icra merciinden sadece bir makbuz aldım. Genelde bu makbuz burada hiçbir anlam ifade etmiyor. Çünkü bu belge ile hiçbir şey yapılamaz. Paris’te bulunan OFPRA’da (Vatansız İnsanları ve Mültecileri Koruma Ofisi) geçmeniz gereken bir mülakatı da içeren uzun bir işlemden sonra adınıza olumlu ya da olumsuz bir karar çıkıyor. Ben de bu süreci geçtikten sonra, şu anda bana mülteci statüsünün verilmesini bekliyorum.
S: Beklentileriniz ve planlarınız neler ?
C: Olumlu beklentilerim var. Elbette bunlar, öncelikle Fransızcamı geliştirmeme ve burada bir eğitim elde etmeme bağlı. Statünün verilmesinden sonra ise Fransa’da bir yaşam kurmak istiyorum. Fransa’da kalmak ve bir yaşam kurmak… Ama öncelikle korunmak.
S: Peki şu anki durumunuz nedir ? Durumunuzu tasvir edebilir misiniz? Ermenistan’da iken gerçekleştirdiğiniz faaliyetleriniz nelerdi ? Genel hatlarıyla anlatabilir misiniz ?
C: Ülkemde herhangi bir sosyo-ekonomik problemim yoktu. Problem sadece politikti ve yaşam tehlikesi içeriyordu. Aynı zamanda ailevi bir problemdi. Ermenistan’dayken orada öğrenciydim. Yurtiçi ve yurtdışı birçok bilimsel ve eğitsel etkinliğe katılan, çok aktif ve çok iyi bir öğrenciydim. Farklı alanlarda çalıp deneyim edindim. Yani (geleceğim ile ilgili) kendimi garanti altına alabilirdim. Kişisel gelişimim için çok iyi beklentilerim vardı. O dönem gençtim ve çeşitli organizasyonlara dâhil olmam nedeniyle iş hayatına iyi hazırlanmıştım.
Öncelikle Ermenistan’daki yükseköğrenimim sona erdi, bu esnada ve Almanya’daki eğitimim boyunca farklı yerlerdeki çeşitli eğitsel programları takip ettikçe seyahat ettim. Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri’ne (ABD), Hollanda’ya Belçika’ya Ukrayna’ya ve Rusya’ya gittim.
İlk olarak Ermenistan’dan Rusya’ya 2013 yılında kaçtık. 2015 yılında da direkt olarak Rusya’dan Fransa’ya kaçtık. Umarım Fransa, hayatımı kazanabilmem ve yaşayabilmem için son istikâmetim olur.
S: Ülkenizdeki insanların karşılaştığı problemlerden en bilineni nedir ?
C: Politik problemlere değinebilirim. İkinci olarak da, yine politik nedenlerden bir tanesi olan hukukun üstünlüğünün olmayışı olabilir. Üçüncüsü ise sosyo-ekonomik problemler. İnsanların sadece sosyo-ekonomik nedenlerden dolayı Ermenistan’dan ya da eski Sovyet devletlerin birinden kaçabileceği fikrine katılmıyorum. Bunu Ermenistan’dan biliyorum, pek çok sayıda insan, muhalefeti desteklemelerinden sonra zor duruma düştü ve göç etmek zorunda kaldı. Sonrasında ise başka devletlerden, örneğin ABD, koruma aramaya başladı.
Dolayısıyla problemin özü çok siyasi. Örneğin Ermenistan, Ortaklık Anlaşması imzalamak için Avrupa Birliği ile yaklaşık dört sene süren resmi görüşmeler gerçekleştirdi. Bu dört sene içerisinde Ermenistan, Avrupa Birliği’ne yakın olmak ve onun standartlarına erişebilmek için resmî olarak finansman, insan, zaman gibi birçok kaynak kullandı. Ama bir gecede, Putin’in baskısıyla Moskova’da, Ermenistan Devlet Başkanı, Ermenistan’ın Avrasya Ekonomik Birliği’ne katıldığını resmi olarak açıkladı. Referandum olmadan devletin bu Birliğe katılma kararını nasıl verebildi ? Bu olaydan sonra Ermenistan Milli Meclisi’nde bu konu üzerine çok sıkı bir görüşme gerçekleştirildi. Bu, Ermenistan’ın yeni Rusya İmparatorluğu’nun bir parçası olduğu anlamına geliyordu ve gerçek bir durumdu. Böyle olmasını istemiyorum. Sovyet döneminde ailem bu rejimin altında yaşadı ve daha birçok insan da buna maruz kaldı. Daha önce Rusya’da yaşadığım için Rusya’nın ekonomik, sosyal ve politik alanlarda nasıl olduğunu çok iyi biliyorum. Şu an birçok insan, başkanımızın Putin’in kuklası olduğunu söyleyebilir ve bu konuda da haklıdır. Ermenistan Devlet Başkanı’nın bu hareketi, Ermeni halkının bir gecede, kendilerine sorulmadan Putin’in projesine katılmaları anlamına geliyordu.
S: İnsanlar, liderlerinin bu uygulamaları hakkında ne düşünmekteler ?
C: Sizi temin ederim ki halkın büyük bir çoğunluğunun başkana ve hükümete karşı saygısı % 0 oranında. Ama bütün altyapılar onlara ait ve halkı ne isterlerse onu yapmaya zorluyorlar. Herşey başkan ve ailesi tarafından idare ediliyor. Kardeşleri oligark ve çok güçlü insanlar. Damadı tüm medyayı yönetiyor. Büyük kardeşinin, Ermenistan’daki tüm işletmelerin yarısına sahip olduğu söyleniyor (çikolata, şeker fabrikaları vb.). Bu söylenti elbette resmî veya yazılı değil, ancak gerçek. Küçük ve orta büyüklükteki işletmeleri yöneten birçok insan, Ermenistan’dan ayrılmaya zorlandı. Bu insanlar, oligarkların devasa şirketleri tarafından baskıya uğramaktaydı. Tüm büyük organizasyonlar ordudaki generallere, bakanlara, bakanların temsilcilerine ya da her iki resmi kiliseye ait. Kilise, resmi olarak devletten ayrı fakat gayri resmi olarak mafyamsı oligark zümrenin bir parçası. Orada ne türden zor bir durumun olduğunu hayal etmenizi istiyorum.
S: Sizce SSCB’nin eski bir parçası olan Ermenistan’daki bu karışıklığın, ekonominin liberalleştirilmesiyle bir ilgisi var mı ?
C: Bu sadece teorik bir yaklaşım. Kağıt üzerinde çözüm basit. Başkanlığın ve hükümetin tüm üyelerini alıp uzaklaştırmaya ve güçlerinden ayırmaya bağlı ve her şeye sıfırdan başlanmalı. Tüm hükümet yapıları ve tüm bakanlar yozlaşmış durumda. Bürokrasi çok çetin. Eğer idare için çalışıyorsanız, örnek vermek gerekirse bütçe kuruluşlarında, işe alınmak için belli bir miktar para ödemeniz gerekiyor. Aksi takdirde yukarıdaki çok ama çok iyi bağlantılarınıza güvenmeniz gerekiyor. Arkadaşlarını ya da işini kaybetmekten korkan insanlar, işlerini güvenceye almak amacıyla illegal olup olmadığını göz önünde bulundurmadan denilen her şeyi yapmak zorundalar. Birtakım sorunlar ortaya çıktığı zaman, üst kesimdeki insanlar suçlu olmuyor, alt kesimdeki insanlar hapse atılıyor. Ama Ermenistan’ın problemi oligarşiden kaynaklı politik bir problem, ekonomik problemler değil. Sosyo-ekonomik problemler rahatça çözülebilir. Mevcut Devlet Başkanı resmî olarak 2008’de seçildi, ancak uygulamada sonrasında seçilmedi. Önceki başkanın kullanabileceği silahları vardı; orduya gitti ve orduyu, adaylığını desteklemeleri için insanların karşılarına çıkmalarına ve onları vurmaya zorladı. Rusça’da “(anlaşılamayan Rusça bir kelime söylüyor)” denir. İngilizcede “unlimited power”(sınırsız güç) anlamına gelir. Şu anda insanların vurularak öldürüldüğünü, bu olayların ülkenin değişik “Marz” denen idari bölgelerinde sık sık meydana geldiğini Ermeni gazetelerinden okuyabilirsiniz. Nasıl ve ne zaman isterlerse güçlerini gösteriyorlar. Ülkenin Güney’inde bulunan Syunik Marzı’nın yöneticisi Surik Kaçatryan (Surik Khachatryan) şimdiye kadar pek çok kişiyi öldürdü ve toplamda beş kere hapse mahkûm edildi; son öldürdüğü kişi ordunun albaylarından biriydi, ancak bu cinayetlerden dolayı hiçbir zaman hapse atılmadı.
S: Bir hukuk devletinden veya insan haklarından iz yok mu?
C: Kesinlikle yok. Eğer oligarşik zümrenin bir parçasıysanız herhangi bir ceza almadan her istediğinizi yapabilirsiniz. Örnek vermek gerekirse, herhangi bir zaman işletmenize gelip ve “merhaba, işletmen artık bana ait” diyebilirler. Eğer kabul etmezseniz vergi hizmetlerini çağırıp istemediğiniz her şeyi değiştirebilirler. “Oo, şu yasayı ihlal etmişsin, bu yasayı ihlal etmişsin” diyebilirler. Eğer tartışmaya çalışırsanız iflas ettiğinizi söylerler. İşiniz de orada biter, güle güle…
S: Pekâlâ, günümüz Ermenistan’ının gitmekte olduğu politik yön hakkında ne düşünmektesiniz?
C: Ermenistan’ın izlediği politik yönün Kuzey, yani Rusya odaklı olduğu aşikâr. Olaylara sadece bir açıdan bakan ve olayları derinlemesine analiz edemeyen insanlar bile bunun farkında. Ermenistan Rusya’nın bir parçası, bunu kabul etmek lazım. Resmî olarak, hukuken, Ermenistan bağımsız bir devlet. Ancak esasında Rusya’nın bir parçası. Putin Ermenistan’da istediği kişiyi, istediği yerde ve istediği zaman kontrol etmekte.
Ermenistan, Avrupa Birliği Ortaklık Anlaşması’ndan çekildikten sonra, ünü bir gecede bitti ve bu durum insanlar için oldukça zordu. Batılı’lar, Ermeniler’i şu sözlerle anmaya başladılar: “Bak, Avrupa Birliği’nden, reform yapabilmek için yüzlerce milyon euro yardım aldılar, ancak Ortaklık’tan kimseye sormadan çıktılar”. Eski dönemde Başbakan, şu anda milletvekili olan ve ekonomi alanında “Doktor” unvanına sahip zeki bir politikacımız de şunları söylemişti: “Ben Rusya’da okudum ve Rusya’yı çok iyi anlayabiliyorum. Röportajlara katılmak, üniversitelerde ders vermek ve araştırma merkezlerinde araştırmalara katılabilmek için de sürekli Rusya’dan davet alıyorum. Bu nedenle Rus iş hayatında oldukça popüler olduğumu söyleyebilirim. Ancak kusura bakmayın, çünkü söz konusu Ortaklık’tan çıkma kararı “için” veya karara “karşı” bir oy kullanma hakkını kendimde görmüyorum, çünkü yasal olarak kabul edilmesi gereken tek bir yol varsa o da halkın oyu, yani referandumdur”. Bu da demek oluyordu ki, Ortaklık Anlaşması’ndan çekilip çekilmeme kararı, ya da Rusya’ya katılıp katılmama kararı halka bırakılacaktı. Ancak beklenilen olmadı, referandum yapılmadı. Başkan karar verdi ve kararını uyguladı. Hepsi bu.
S: Bu politik sorunlara orta vadede bir çözüm bulabilmek için ne önerirdiniz ? Bu çözüm önerisinin, Rusya’nın bölgedeki birleşme çabalarına bağlı olduğu söylenebilir mi ?
C: Bu çok zor bir soru. Daha birkaç hafta önce Ermenistan’daki Amerika Birleşik Devletleri Büyükelçisi şunları söyledi: “Batı’nın Ermenistan için aldığı herhangi bir önemli karardan memnun değilseniz, bunu Moskova’ya şikâyet etmelisiniz”. Bu da demek oluyor ki, yabancı devletler Ermenistan’ı bağımsız bir devlet olarak görmüyor. Yani, devletler Ermenistan ‘ı ilgilendiren bir konu ile ilgili konuşmak istediklerinde, bunu direkt olarak Moskova ile yapacaklarını biliyorlar. Putin de böyle söylüyor. Ben de Putin’in tüm söylediklerine kesinlikle katılıyorum, kesinlikle.
S: Ermenistan’ın Rusya ile bütünleşme konusunda nerede olduğunu bilmek isterim. Rusya ile Ermenistan aynı para birimine sahip değil mi ?
C: Güzel bir soru. Putin tarafından, Avrasya Ekonomik Bölgesi ülkelerinin, Avrupa Birliği üye devletleri gibi aynı para birimini kullanmaları (Euro bölgesi gibi), gerektiğine dair resmî bir açıklama yapıldı. Daha sonrasında ise bu ortak para biriminin 2025’te değil, daha önceki bir tarihte gerçekleştirileceği resmen duyuruldu. Bu da günümüzde, söz konusu toprakların siyasî bir birliğin konusu olduğunu göstermekte. Bu topraklar, içinde var olan siyasî sistemlerin yeniden inşa edilmesi ve kurulması konusunda hedef alınmış durumda. Kazakistan ve diğer tüm bölgeler bu türden bir diktatörlüğü bilmekteler. Ekonomik altyapının değişmesi ne anlama gelmekte ? Gümrük hizmetlerinin değişmesi anlamına gelmekte. Resmî olarak, bu bir gümrük birliği. Örneğin, Ermenistan’a direkt olarak ürün göndermek istediğinizde, genelde gönderemezsiniz. Çünkü ürünleriniz uçakla geliyorsa Moskova’dan geçmek zorundadır. Karadan gönderimlerde ise tuhaf bir durum yaşanır. Ermenistan’ın sınırını Gürcistan’dan geçmeye çalıştığınızda ne olur ? Ermenistan, Ukrayna ve Moldovya ile birlikte, teorik olarak Avrupa Birliği ile imzalanan Ortaklık Anlaşması’na taraf. Ancak devlet yönetimi Rus rejimi. Gürcistan’ın rejimi de başka bir rejim. Bu da demek oluyor ki ürünler iki farklı sınır geçmek zorunda kalıyorlar; Ermenistan- Gürcistan ve Rusya- Gürcistan sınırlarını. Bu durum rahatsız edici ve kimse, Beyaz Rusya, Rusya, Kazakistan da dahi, tam olarak bu durumu anlayamamakta. Verilen bazı yüzdelere göre tüm gümrük vergileri üye devletler arasında bölünmeli. Ancak resmî olarak, bütçe gelirleri Ermenistan’da azalmakta. Bu da demek oluyor ki, Moskova’nın söz konusu kontrolüne boyun eğiliyor. Ermenistan sınırlarında sadece Ermeni memurları yok. Evet, resmî sınırı geçmeye çalıştığınızda sadece Ermeni memurları değil, Rus memurları da görüyorsunuz. Sistem içerisinde son söz Ruslar’a ait. Havalimanında da aynı şey geçerli; kontrollerin arkasında, tüm gelenlerin ve gidenlerin takip edildiği bir oda var ve bu odada çalışanların hepsi Rus.
S: Avrupa Birliği’nin Doğu bölgesindeki devletlerin askerî açıdan güçleri kısıtlanmış durumda. Bu nedenle de savunma konusunda sıkıntıları var. Örneğin Bulgaristan’ın bir hava kuvveti yok. Bu durumda NATO’nun güvenlik konusunda temin edici bir güç olduğuna inanıyor musunuz ?
C: Letonya’da NATO hava kuvveti üssü bulunmakta. Amerika Birleşik Devletleri. İkinci Dünya Savaşı esnasında Rusya tarafından işgal edilen ve Soğuk Savaş döneminde Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’ne (SSCB) girmek zorunda kalan Baltık devletleri Rusya’dan korktuğundan dolayı ABD, söz konusu üsse belirli bir sayıda tank gönderdi. SSCB’nin dağılmasından sonra söz konusu devletler, Avrupa Birliği’nin bir parçası olmak istediler. Bu devletlerin bir hava gücünün olmamasına rağmen, NATO, bu ülkeleri Rusya’dan gelecek herhangi bir saldırı karşısında koruyacak. Rusya, kendisinden korkulmasını gerektirecek kadar güçlü bir devlet. Batı’da da, Kızıl Ayı’nın uyanırsa çok tehlikeli olacağı söyleniyor. Rusya, Suriye’de, hiç kimseye sormadan uluslararası tüm kuralları ihlâl etmekte. Eğer yanılmıyorsan 30 Eylül’de başladı. Rusya Federasyonu uluslararası görüşmeleri hiçe sayarak doğrudan denizaltılarını, savaş gemilerini ve hava kuvvetlerini Suriye’ye gönderdi. Eğer bunu uluslararası koalisyon çatısı altında yapsaydı bir sorundan bahsedemezdik, ancak durum böyle değildi, Rusya uluslararası koalisyonun bir parçası değildi. Bu durumda, Rusya istediğini alacağı zaman ortaya çıkıyor diyebiliriz. Eğer güncel durum Ukrayna ve Suriye’de devam ederse, aynı durum Güney Kafkasya’da da yaşanabilir. Rusya’nın yurtdışındaki en güçlü askeri tesisleri Ermenistan’da bulunmakta. Ermenistan sadece NATO ile Rusya arasındaki bir askerî tampon bölge.
S: Rusya’da yaşama deneyiminiz nasıldı ?
C: Rusya’yı pek sevmiyorum. Rusya’daki bu politik sorunları sevmeyen, zeki ve gerçekten iyi insanlar tanıdım. Fakat bu gerçekten nadir bir durum. Moskova’nın yabancıları ötekileştiren bir şehir olduğunu söyleyebilirim. Çok ayrımcı bir şehir. Eğer Güneyli iseniz, eğer Kafkasyalı iseniz, size siyahi bir insan (tchornij) gibi davranabilirler. Ayrımcılık oldukça yüksek seviyede. Şimdi dedikleri gibi: “Kahrolsun Ukraynalılar, kahrolsun Çeçenler”, bunları söylemelerinin nedeni bizim Kafkaslar’dan gelmemiz. 1990’da Çeçenistan’daki bombalamalar vuku bulduğunda, bombalamalar, birbirini takip eden iki savaşa neden oldu. Bu yüzden genelde Rusya’daki insanlar yabancıları sevmezler. Ama eğer Batılı’ysanız, kendinizi onlara İngilizce ifade ediyorsanız, havalı birisinizdir. Çünkü bize teknoloji, yeni fikirler veya buna benzer şeyler verebilirsiniz. Eğer İngilizce iletişim kurarsanız, daha nazik olurlar. Eğer orta veya alt seviye zekâya sahip insanlarla çalışıyorsanız hapı yuttunuz. Orta seviye ve daha altındakiler, gerçekten Batı’yı sevmezler. Eğer Rus toplumunu betimlemem için bir fırsat verilseydi, kin toplumu olduğunu söyleyebilirdim. Bu anlayış geçmişten geliyor. SSCB dönemi çok zor bir dönemdi. SSCB’nin yıkılmasından sonra bu durum biraz değişti fakat şu an kin, daha da derinleşmekte. Aslında kötü bir durumda olanlar onlar, Batı değil. Soğuk Savaş’ın bitmesinin bir sonucu olarak Batı daha da ileriye gitti; altyapılarını, teknolojilerini ve sağlık hizmeti sistemlerini geliştirdi. Ama Rusya askeri hizmetlerde, uydularda ve evren ile ilgili konularda geriye gitti. Amacı daha fazla insan öldürmek miydi ? Ne idi ? Afganistan’daki savaşın neden ortaya çıktığını kimse hâlâ anlayamıyor.
S: Sizce Amerika’nın Irak ve Afganistan’daki müdahaleleri de aynı şekilde değerlendirilemez mi ?
C: Bu ayrı bir hikâye, çünkü söz konusu müdahaleler resmî olarak 11 Eylül’e yönelik bir tepkiydi. ABD kendini korumaya karar verdi. Tam anlamıyla doğru ya da yanlış olduğunu söylemek zor. Şu an hiç kimse Suriye’de açık bir şekilde ne olduğunu göremiyor. Kimle anlaşmazlık yaşandığı, kime karşı ve nerede savaşıldığı bilinmiyor. Ayrıca Türk Hava Kuvvetleri de bölgede mevcut. Fakat genel hatlarıyla ne olduğunu anlamak çok zor, çünkü bir birliktelik ve birlikte hareket söz konusu değil.
S: Suriye meselesindeki fırsatçılığına bağlı olarak Rusya’nın pozisyonu hakkında ne düşünüyorsunuz ?
C: Bu hikâye, Başar El Esad’ın diktatör olarak kabul edilmesidir. Gerçi söylenene göre Rus kamuoyunun %60’ı Rusya’nın Suriye’deki eylemlerini destekliyor. Rusya’nın buradaki amacının, küresel bir güç olduğunu Ortadoğu’dan başlayarak gösterecek bir yol açması olduğunu düşünüyorum.
S: Batılı devletler hakkındaki düşünceleriniz nelerdir ? Örneğin, Fransa’nın Mali’ye müdahalesi, bu müdahale de Rusya’nın hamleleri kadar yanlış değil mi ?
C: Öyleyse Rusya niye Ermenistan’a giriyor ? Ermenistan’ın, Irak veya Afganistan’ın Fransa ile uzun dönemdir süregelen dostluk ilişkileri devam ederken ve bu dostluk ilişkileri söz konusu devletler için daha iyi sonuçlar doğurabilecekken neden bu devletler Rusya ile birlikte hareket etmeye başlıyor ? Ermenistan için ABD’ye yakın olmak daha iyi olabilirdi. Çünkü onlar Rusya’ya göre daha gelişmiş ve daha medenî durumdalar. Rus hükümeti, Putin’in önderliğinde, Ermenistan’ı Avrasya Ekonomik Birliği’ne girmeye zorluyor. Benim bakış açımla, Rusya’nın ne olduğunu bilmek için orada yaşamanız gerekiyor. Ne olduğunu anlamanız için Rusya’yı teninizde hissetmeniz lazım.
S: Fransa’daki sağ görüşten olan, Rusya’ya ve Kırım’a, Rus yetkililerle iş yapabilmek için yolculuk etmeyi seven politikacılar için ne düşünüyorsunuz?
C: Birkaç gün önce ticaretteki sınırlamalar 6 aylığına uzatıldı. Bu, Batılı organizasyonların Rusya ile iş yapmaya izni olmadığı anlamına geliyor. Rusya için zor bir durum. Rusya’nın dikkati Ukrayna’dan Suriye’ye kaymış durumda. Rusya daha saldırgan olmaya başladı.
S: Rusya, NATO ile direkt olarak Ukrayna’da savaşmaktansa, daha zor savunma desteği alabileceği bir yerde savaşmıyor mu?
C: Eğer tarihi düzgün değerlendirebilirsek Suriye’den başka üç önemli çatışmanın da aynı mantık üzerine kurulduğunu görebiliriz. Kore’de, Soğuk Savaş bağlamında birbirinin zıttı iki ülke, ABD Güney’i korudu, SSCB ise Kuzey’i. Afganistan’da ve Vietnam’da olduğu gibi. Burada, her iki grubu birbirinden ayırabiliriz, her biri bir taraf için savaşıyor. Birisi ABD tarafından, diğeri SSCB tarafından destekleniyor. Şu an aynı yapıda olduklarını söylemeyeceğim fakat aynı vaka olduğuna dair izlenimlerim var. Suriye, NATO’daki savaşa direkt olarak dâhil değil, NATO’nun bir parçası değil. Suriye’de hukukun üstünlüğünü sağlamaya çalışan bir muhalefet var. Bu muhalefet Batı tarafından destekleniyor. Hem Avrupa ve hem de ABD bu muhalefeti birlikte destekliyor. Karşı tarafta ise Rusya’nın açık olarak desteklemediği, Suriye Devlet Başkanı tarafından dayatılan bir diktatörlük var. Rusya tarafından Suriye topraklarına gönderilen askerlerin amacı Esad rejiminin askerlerinin üstünlüğünü sağlamak. Bununla birlikte, Rusya ve NATO arasında herhangi açık bir çatışma görünmüyor. Fakat gizli bir çatışma mevcut.
Michaël ELROY
Strazburg Üniversitesi
__________
Asıl Metin
As a student in law, I went through an interview of an asylum seeker. This person anonymously gave its answers to the questions I asked (Q), on the words reported after the following letter (A). The discussion, first pointing out at the violence perpetrated through oligarchic organisations with the abuse of powers from the State, has shifted towards international aspects of conflicts, perceived from a Western point of view.
Q : What is your status now ?
A : Asylum Seeker.
Q : What does it mean ?
A : I am seeking protection in France.
Q : What does it imply (regarding your papers and your identity) ?
A : Currently, I have just a receipt from the executive authority. In general, it does not mean anything here, because with this paper you can’t do anything. But, after a process in Paris, which is a long process that includes passing on an interview at the OFPRA (French Office for the Protection of Refugees and Stateless people) in Paris, you shall be given a decision from it, whether negative or positive ; so I’m waiting to be given a status of refugee.
Q : What are now the horizons of your expectations, and what are your plans ?
A : I expect them positively. They consists in developing my French, obtaining education here in France. And after being granted the status, it is to form a life in France. To stay, and to form a life in France. But first, to be protected.
Q : What is your situation, as you would depict it ? What were your former activities in Armenia, in broad terms ?
A : In my country I have no particular socio-economic problem. The problem is only political, and danger to life. It’s a family problem. First I was a student there, I was a very active student and a very good student, participating in a number and a number of educational and scientific events : domestic, and international, a lot of. I worked in different fields. From that point I could ensure for myself I had very good expectations for my personal development. I was at that time younger, and I was professionally well prepared, thanks to my involvement in several organisations simultaneously.
My official higher education was over in Armenia. I travelled during my studies in Germany, as I followed several education programs in different grounds. I also went to the United States, to the Netherlands, and then in Belgium, in Ukraine, and Russia. First – in 2013 – we escaped from Armenia to Russia. And in 2015 we escaped from Russia directly to France. I hope this is the final destination for me to live, for a living.
Q : What is the most eminent problem that face the people in your country ?
A : I can mention the political problems. Then, the second, it could be the absence of dominance of law ; which stems from the political one. Third it would be the socio-economic problems. I disagree with this opinion that people would be fleeing away from Armenia, or from former member States of the USSR, because of socio-economic problems. I know that for Armenia, numerous people, who after being supporting the opposition in those countries, fell in tough situations, and then subsequently sought protection in the US for instance.
So, the essence of the problem is very political. For instance, Armenia went to official negotiations with the European Union to sign the Association Agreement for about four years. During these four years, Armenia spent officially a lot resources – financial, human, time, to come closer to the European Union, and to reach its standards. But in one night, the president of Armenia, in Moscow, by the pressure of Putin, declared officially that Armenia joined the Eurasian Economic Union. Why would he make this – deciding that the country should join the Union, without a referendum ? After that, there was a very tough discussion at the National Parliament of Armenia. It means that Armenia is a part of a new Russian Empire. And it is fact. I don’t want it to be so. Under the Soviet period my family lived under that regime – many people experienced that. I know very well, for having lived in Russia, how it is, politically, socially and economically. Many people now say that our president is a marionetka of Putin, and that’s true. It means, during the period of one night, the president on behalf of the people of Armenia, without asking the people of Armenia, decided that Armenia joined the project of Putin.
Q : What the people tend to think about these practises from their leaders ?
A : I can assure you that in the majority of the population, the president and the government has nearly 0% of respect. But, all the infrastructures belong to them, and they force people to do what they want. All is driven by the president and his family. His brothers are oligarchs, and very powerful people. His son-in-law governs all the media. His elder brother has decided that he owns 50% of every business in Armenia (factories of chocolate, candies, etc). This is an unwritten rule ; that’s a fact. Many and many people who rule middle or small-size businesses are forced to leave Armenia, because they are pushed by these huge oligarch’s companies. And all big organisations there belongs to generals – generals of the army -, belong to ministers, to representatives of the ministers, or either they belong to the official church. Officially, it is separate from the State, but non-officially, it is part of the Mafiosi-oligarchic clan. I can let you imagine what kind of a difficult situation is there.
Q : Do you think that this involution of your State – a former part of the USSR – has something to do with the liberalisation of the economy ?
A: This is just theoretical approach. On the paper, the solution is simple : it consists in taking all these members of the government, of the presidency, in order to remove them and then put them away from the power, and recreate everything from zero. All the structures of the government, all the ministers are corrupted. Bureaucracy is very tough. If you work for the administration, for instance in budgetary organisations, you’ll have to pay an amount of money to be recruited. Otherwise, you have to rely on very, very good connections, from above. Friends, or people who are afraid to loose their job, have to do anything that they are told to, without considering whether if it is illegal, in order to secure their job. And when the problems appear, the people above are not guilty – those below are pushed in prisons. But the problem of Armenia is a political and oligarchic problem – it is not about economic problems, in the sense that socio-economic problems can easily be solved. The current president officially was first elected in 2008 ; but practically he has not been elected then. The former president had weapons ; he went to the army and forced them to go in front of the people and shoot at them, in order to support his candidature. In Russian it is called “[indistinct]” ; it means in English, “unlimited powers”. Currently on Armenian newspapers you can read that people have been killed in shootings, occurring in different locations, in several regions ; that has been occurring frequently for a while. They show their power when they want, how they want. Armenia consists of “Marz”. There is a head of Syuniq Marz (the southern Marz of Armenia) -Surik Khachatryan-, who killed many and many people and was sentenced to prison for five times ; his last killing in 2013 was the one of a colonel of the army – and was not put in jail for that.
Q : There is no state of law, individual rights?
A : Absolutely. If you are part of the oligarchic clan, you can do whatever you want, without any punishment. For instance they can at anytime come to your business, and say : “hello, your business now belongs to me”. If you disagree, they can ask the tax service to come, and to change everything that you do not want. They would say : “oh, you infringed this law, you infringed that law”; and if you try to argue, they would tell you are bankrupt, bye-bye.
Q : What do you think about the political orientations pursued currently by the State ?
A : It is obvious that the political orientations is to North, to Russia – even for the people who are blind. Armenia is a part of Russia, and that’s all. Officially, de jure, it is an independent country. But actually it is a part of Russia. Putin controls Armenia, whoever he wants, where he wants, and whenever he wants.
After the removal of Armenia from the Association Agreement from the president, the reputation of Armenia has fallen – in one night -, and it has been doing very toughly for the people. Westerners considered them in this way, saying : “look, they took hundreds of millions of euros from the European Union, for reforms”, and decided to quit the association, asking no one. There is one deputy of the Parliament who is a very clever man, who is the former Prime Minister of Armenia, he is doctor of economics, and he said : I’ve studied in Russia. I understand Russia perfectly, I’m invited in Russia to work for interviews, universities and research institutions, and it means that I am very popular in Russian professional framework. But excuse me, I don’t have the right to vote for or against this decision because I think the only single way which should be treated as legal is the referendum. – This means it was up to the people to decide whether yes or no they should join Russia ; but there was no referendum, the president decided it, and did it ! And that’s all.
Q : What do you recommend as a remedy on the mid-term ? Won’t it depend, on a collective aspect, now, of this new integration to Russia ?
A : It is a very difficult question, as some few weeks ago the ambassador of US in Armenia declared : if you are not satisfied with any important decision on Armenia by the West, you have to complain Moscow. It means that the foreign partners do not treat Armenia as an independent State. It means that they know that they want to discuss about something in Armenia, they will have to discuss everything with Moscow directly. Putin says, and that’s all. I absolutely agree with him – absolutely.
Q : I would like to know where Armenia is, on its integration to Russia – they don’t have the same currency ?
A : That’s a good question. It was officially declared by Putin that there should be a unified currency for the Eurasian Economic Region, like the euro in Euro zone. It may be a , maybe another currency, but after this announcement it was officially announced, that that Union would not be created in 2025, but sooner : it means that these territories that are today the subject, officially, of a political union, is targeted by the will to re-instituting, to rebuild the political system which existed. Kazakhstan and other places know about the same state of dictatorship. And rebuild the economic infrastructures means what ? It means the custom services. Officially, it’s a custom Union. If you want to send products to Armenia directly, for instance, in general you couldn’t, because your products will have to pass by Moscow, with the airplane. But by the land, it is a ridiculous situation. When you cross Armenia’s border with Georgia, what happens ? Armenia was theorically part of the Association Agreement sign with the EU, with Ukraine and Moldova. But its regime is the Russian one. Georgia has another regime. It means that these are crossing two different borders : those of Armenia with Georgia and those of Russia with Georgia. This is a messy situation no one currently understands clearly – implying Belarus, Russia, Kazakhstan and other. According to some percentages, all the custom fees are supposed to be divided between members. Yet, officially, the budgetary inflows decrease in Armenia. This means that following to this control by Moscow, there are at the borders of Armenia not only Armenian officers. Yes – if you want to cross the official border, there will be not only Armenian officers, but also Russian ones. In this system, the final word belongs to the Russians. At the airport as well, the same situation occurs behind the controls, there are people in a room, controlling all the arrivals and departures – and these are Russians.
Q : States at the Eastern part of the European Union are deprived, in their Defense, of a part of their army : Bulgaria has no air force – what do you think about the NATO insuring security ?
A : NATO air force has a military facility in Latvia. The US sent a number of tanks to that military facility because these Baltic States are afraid of Russia, since they have been invaded by Russians during WWII, when Russia forced them to become a part of the USSR. After the collapse of the USSR, they decided to become part of the European Union. In spite of the fact that these countries have no air forces, the NATO will protect these countries in the case of any attack by Russia. Russia is a very powerful power to be afraid of. It is told in the West that if the Red Bear wakes up, it will become very dangerous. Russia is there in Syria, and neglects all the international rules, asking no one. It started on September 30th, if I’m not mistaken. The Russian Federation violated international negotiations and it directly sent its submarines and military ships to Syria and air forces to Syria to bomb. If it was a part of an international coalition, OK ; but it was not the case : it has not been part of an international coalition. So Russia appears as having what it wants. If this situation continues in Ukraine and in Syria it may be the same in Southern Caucasus. The most powerful Russian military facilities abroad are in Armenia. Armenia is a military “space” between NATO and Russia.
Q : How did you experienced living in Russia ?
A : I don’t like this country. I have known some guys there, that were real good people, clever, and who disliked this political wrongness in Russia. But it is very tough there. I can say about Moscow that it is a very wild city ; it is a very discriminative city. If you are from the South, if you are from the Caucasus, they can treat you as a Black man – a “tchornij” –. The discrimination level is very high. Just now they say : just damn Ukrainians, damn the Tchetchenians ; because we are from the Caucasus, and when in the 1990 bombings happened in Tchetchenia, causing two successive wars. So, in general people in Russia dislike the foreigners ; but if you are a westerner, and you would express to them in English, you are a cool guy but it is because you can give us technologies, new ideas and so on. If you communicate in English, they will be more polite. But if you work with middle-intelligent people or below, you are in a difficult situation. The average, and below, they really dislike the West. If I’m given an opportunity to describe the society, I would say it’s a society of hatred ; really. And it is coming from the past. It was very tough during the USSR, after the collapsed of the USSR this situation changed a bit in Russia, but now it is going even much deeper, this hatred. And damn the US, damn the EU damn this; but in fact it’s them who are in a difficult situation, not the West. In the result of the ending of the Cold War, the West move forward, developed all its infrastructures, technologies, education, health care system, but Russia went back only on military services, only the satellites, only universe ; and this, for killing – for what ? And there was a war in Afghanistan, but no one understands for what.
Q : Wouldn’t the American interventions in Iraq and Afghanistan bring the same judgement ?
A : This is another story because officially it was in reaction to the 9/11. The US decided to protect itself. It is completely hard to say if it was right or if it was wrong. Currently, no one is clearly seeing what is going on in Syria – fight from whom, against whom, and where they are fighting. There are also Turkish air forces ; but in general there is no coordination, no combination to understand what is going on.
Q : The Chias from Iran and from the support of Bachar-al-Assad : do they What do you think of the positioning of Russia, relating of its opportunism on the Syrian issue ?
A : The story is that Bachar-al-Assad is accepted as a dictator. Yet 60% of Russian public opinion reportedly approve the action of Russia in Syria. I think the purpose of Russia here is to open the way to repealling its global power, starting in the Middle East.
Q : What is your opinion on the f the Western States, when France for instance goes in Mali – shouldn’t be as wrong as this ?
A: Then, why Russia is going to Armenia then ? Why is Armenia going along with Russia, while in continuing its long-time friendly relationship with France it could have been better for it, as for the Afghanistan and for Iraq, it would be to get closer to the US, because they are more developed, much civilised than Russia. Why would you live in Russia ? The Russian government by the head of Putin forces Armenia to enter its Eurasian Economical Region. From my point of view, you have to live there, to know what Russia is. You have to feel it on your skin in order to understand what it is.
Q : Can you form a judgement on the right-wing politicals in France who like to have journeys in Crimea and Russia, reportedly to settle business with representatives of Russia ?
A : Some days ago the restrictions on trade were prolonged for 6 months ; it means that the westerners organisations are not allowed to make business with Russia. For Russia it is a really tough situation. It used to be a big deal about the Ukrainian crisis. But the global situation has been changed. From Ukraine the attention of Russia has shifted to Syria. And after that, Russia has become more aggressive.
Q : Instead of fighting against NATO directly in Ukraine, isn’t Russia fighting it where it can hardly bring defensive support ?
A : If we read the history, major conflicts will demonstrate us that we have there a conflict which is approximately the same by the logic. In Korea, two countries – North and South -, opposed each other, in the context of the Cold war: the US protected the South, and the USSR protected the North. As in Vietnam, as in Afghanistan, we can there always distinguish two groups, each fighting for a camp – one being supported by the United States, and the other by the USSR. I won’t say it is the same configuration now, but, I have the impression that it is the case. Syria is not directly included in the war in NATO ; it is not a part of NATO. There is an opposition in Syria, to establish dominance of law in Syria, which is supported by the West, together Europe and the United States ; and, on another part, there is dictatorship imposed by the Syrian president, which is now openly supported by Russia. The soldiers sent on Syria’s ground meant to enforce the supremacy of Syrian troops, by localising their enemies, and isolating them. Thus, there is no open conflict between NATO and Russia, but there is a hidden conflict.
Très bon travail! Bravo à toute équipe